Twee natuurlijke aquarelpigmenten, water en een verkreukeld vloeipapier. Ik wilde gewoon wat spelen. Het water laten stromen, de pigmenten meenemend, de een meer dan de ander. Mijn hoofd was even leeg.
De volgende dag volgde ik alleen de lijnen…
Deze vrouw!
Ik was verbaasd.
Deze vrouw voelde zo warm en goed. Mijn hart opende. Hoewel ik me wel afvroeg hoe verder. Tot ik haar houding herkende in een instaverhaal over Eurynome, de godin die de wereld schiep volgens een pelasgische (oud-grieks) scheppingsmythe.
Bizar! Het gaf antwoord op mijn vraag waar ik al lang mee rond liep: waar zijn de deepstories van ons land/Europa gebleven?
Inmiddels heb ik een boek hierover gevonden. En duik ik weer in mijn onderzoek vol verwondering en overgave.
Project HEEMSTROOM zoekt haar weg in mij. Een project zonder verwachtingen.
Reactie plaatsen
Reacties