Afgelopen zondag nam ik weer weinig foto’s tijdens de cursus A Women’s Herbarium. Deze groep vrouwen is zo betrokken bezig, zijn zo ontzettend leergierig, open en laten hun gevoel spreken in wat ze doen en maken. En dat voelt voor mij zo waardevol dat ik vol met hen mee ga. In het verwonderen, in het zoeken naar verbanden en betekenis. Dat maakt dat ik nog lang nagloei van dankbaarheid. Nog steeds. Dit was zo’n inspirerende dag en ik neem je graag mee in woorden in plaats van beeld.
- De ooh en aah’s toen iemand haar meegenomen pers opende en er prachtige cirkelvormige veldkers tevoorschijn kwam of toen een ander de minuscule geperste sporen van mos liet zien.
- Ontdekken dat woorden uit een vorige ontmoeting met een plant zoveel poëtische zeggingskracht hebben dat het je ontroert.
- Voor het eerst dwars door je eigenwijze gedachten heen kunnen schrijven. Dat er dan zoveel stroomt dat je vingers het niet bij kunnen houden.
- Je realiseren dat je iedere keer zonder dat je het wist een ontmoeting hebt met dezelfde plant in verschillende stadia.
Het is indrukwekkend wat er mag ontstaan als je met planten werkt. Dan is het na zo’n ochtend heerlijk om te verdwijnen in inspirerende voorbeelden van herbaria en je handen het werk laten doen. Vouwen, oude boeken verscheuren, lijmen, nieuwe boekjes maken. De verbanden komen later, de inzichten kunnen je opeens te binnen schieten. In de supermarkt, onderweg naar je werk of ‘s avonds in bed. Dat is de kracht van planten.
Ze laten zachtjes hun zaadje in jou vallen.
In september start een nieuwe groep aan A Woman’s Herbarium. Welke plant zal jou weten te raken en komt in jou zelf gebonden boek? Ik neem je graag mee in de cursus.
