Neem je laarzen mee (verslag cursus)

Gepubliceerd op 8 april 2024 om 15:14

Neem je laarzen mee, zei ik haar voordat ze zou komen. De warmste lentedag werd beloofd, maar ik wist hoe de zware klei erbij lag. Een paar dagen geleden zonken mijn wandelschoenen diep weg in het gebied waar ik haar zo graag naar toe wilde nemen. Struinen langs de rivier is veranderd sinds de zware regenval deze maanden. Je focus ligt niet meer op de planten, maar op de weg en overeind blijven.

 

Het was de laatste plensbui die me overtuigde het anders te doen. Ik nam haar mee naar het bezoekerscentrum. Slechts een paar stappen van de parkeerplaats trokken Spindotters al haar aandacht. Warmgele stroken dansten in de klei tussen de rijen knotwilgen. Het pad erlangs was een glijbaan, maar het tralie bruggetje bood ons een zitplek aan. We werden omringd door de bloemen. Bijen landen op mijn gele vest. De dotters kietelden haar benen. We sloten onze ogen, ik vroeg haar of ze een visualisatie wilde doen en daarmee verdwenen we in dit landschap. Slechts een paar meter verwijderd van het verharde pad, de ronkende snoepfabriek op de achtergrond. We filosofeerden en mijmerden over wat haar zo aansprak in de Dotterbloem en later aan de picknicktafel aan de rivier ontdekte ze de overeenkomsten met de planten die ze de vorige keer had ontmoet. Ze ving haar gedachten in dichtvormen die ik met haar oefende. Een nieuwe weg openbaarde zich.

 

Later in het atelier liet ze me haar gedroogde paardenbloemen zien. Zo mooi in eenvoud, zo alledaags, maar zo puur en schoon. Liefdevol waren ze door haar gedroogd.

 

Achteraf realiseerde ik me dat ik veel te moeilijk had gedacht over de struinlokatie. Ik moet minstens een uitgebreide wandeling doen, dacht ik. Bezig zijn met verwachtingen is een valkuil voor mij, soms vergeet ik de kern wat het belangrijkste is. Maar vandaag leerde deze planten en deze lieve vrouw me weer herinneren aan het feit dat schoonheid overal te vinden is. Het is dichterbij dan je denkt te moeten zoeken. Toen we haar paardenbloem in haar gecreëerde herbarium boek legden, wisten we dat eenvoud vol kracht en liefde zit. En meer hebben we niet nodig.

 

Dit is een verslag van de cursus A Woman's Herbarium (1:1). In het najaar start een nieuwe groep. Deze groep is al vol, maar ik overweeg een extra cursus. Kijk hier voor meer informatie. Het is ook mogelijk de cursus individueel te volgen. De lessen zijn dan volledig op jou afgestemd. Een bijzondere en persoonlijke reis. Mail me voor meer informatie.