Zoals veel van mijn bloemen dook deze plant zomaar op in mijn tuin. Ik was nieuwsgierig en wachtte af tot hij zou bloeien. Het is dan makkelijker te achterhalen wat voor plant het is. Ik was onder de indruk van de grijsgroene knopjes en hoopte op bonte bloemen.
Toevallig ontdekte ik deze week al zijn naam. Het is Bijvoet. En net die dag las ik een waarschuwing voor deze plant in de krant. Voor de duidelijkheid ons gezin is familie hooikoorts, de een erger dan de ander. Opeens was mijn verwondering verdwenen. Ik dook in de informatie op internet en in de boeken. En ik neigde hem zo snel mogelijk uit mijn tuin te trekken. Weg met die pollenplant. Mijn open blik was verdwenen.
Nu realiseer ik me dat deze plant iets in mij spiegelde. Ik hoef niet altijd alles uit te pluizen, iets te verklaren of te begrijpen. Ik zag in dat een plant meer is dan (wetenschappelijke) informatie. Als ik er maar voor open sta.
Vanaf nu zal ik nooit meer voorbij de Bijvoet lopen, zonder dat hij me zal herinneren aan het hebben van een open blik om te wereld te bewonderen.
En de Bijvoet in mijn tuin? Een gedeelte van de knoppen heb ik verwerkt in een essence waarna ik de plant heb laten staan.
Ik wacht met open blik af...
Reactie plaatsen
Reacties